ذخیره سازی اطلاعات، یکی از مهمترین جوانب فناوری اطلاعات است. در حالی که حجم داده‌ها روز به روز بیشتر می‌شود، نیاز به یک شبکه تخصصی و پرسرعت برای ذخیره سازی و به اشتراک گذاری اطلاعات افزایش می‌یابد. شبکه SAN، با دسترسی سریع به دستگاه‌های ذخیرهسازی، یک شبکه تخصصی و پرسرعت را فراهم می‌کند. با استفاده از SAN، عملکرد، قابلیت اطمینان، در دسترس بودن، همکاری بیشتر بین کلاینت‌ها، ساده‌سازی وظایف مدیریت فناوری اطلاعات، پشتیبان‌گیری آسان‌تر برای اهداف انطباقی و بازیابی پس از فاجعه و غیره بهبود می‌یابد. با استفاده از این تکنولوژی، کاربران می‌توانند به طور همزمان به فضای ذخیرهسازی مورد نیاز خود با استفاده از پهنای باند مناسب دسترسی داشته باشند و این باعث بهبود کارایی و کاربر پسندی سیستم می‌شود. به طور کلی، شبکه شبکه منطقه ذخیرهسازی (storage area network)، دسترسی به رسانه‌های ذخیرهسازی داده‌ها در سطح بلوک را فراهم می‌کند و برای دسترسی به دستگاه‌های ذخیرهسازی داده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. به همین منظور، ما در پایه‌ریزان فناوری هوشمند این موضوع را بیشتر توضیح دادیم تا بتوانیم درک بهتری از آن داشته باشیم.
آشنایی کامل با شبکه SAN
شبکه SAN، با دسترسی سریع به دستگاه‌های ذخیرهسازی، یک شبکه تخصصی و پرسرعت را فراهم می‌کند. این شبکه‌ها از میزبان‌ها، سوئیچ‌ها، مولفه‌های ذخیرهسازی و دستگاه‌های ذخیرهسازی تشکیل شده‌اند و با استفاده از انواع فن‌آوری‌ها، توپولوژی‌ها و پروتکل‌ها به هم متصل هستند. در بسیاری از SANها، سن سوئیچ قرار دارد که ترافیک داده‌های ذخیرهسازی را بین سرورها و مخازن ذخیرهسازی اشتراکی انتقال می‌دهد. با استفاده از یک سن سوئیچ، سرورهای میزبان متعددی که یک شبکه محلی را پیاده‌سازی می‌کنند، از طریق شبکه SAN به یکدیگر متصل می‌شوند. شبکه‌های ذخیرهسازی اشتراکی یک یا چند منبع ذخیرهسازی را در یک شبکه به گونه‌ای به یکدیگر متصل می‌کنند که دسترسی به آن‌ها به ساده‌ترین شکل امکان‌پذیر شود و همه کلاینت‌ها به طور همزمان به فضای ذخیرهسازی مورد نیاز خود با استفاده از پهنای باند مناسب دسترسی داشته باشند. استفاده از شبکه SAN، باعث بهبود عملکرد، قابلیت اطمینان، در دسترس بودن، همکاری بیشتر بین کلاینت‌ها، ساده‌سازی وظایف مدیریت فناوری اطلاعات، پشتیبان‌گیری آسان‌تر برای اهداف انطباقی و بازیابی پس از فاجعه و غیره می‌شود. البته این شبکه‌ها به‌عنوان یک رسانه ذخیرهسازی محلی در سیستم عامل سرور یا کلاینت‌ها ظاهر می‌شوند و برای دسترسی به دستگاه‌های ذخیرهسازی داده‌ها مانند آرایه‌های دیسکی، نوارهای آرشیو و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرند.
معرفی شبکه SAN
مزایای شبکه ذخیرهسازی چیست؟
شبکه‌های فضای ذخیرهسازی (SAN)، مزایای متعددی را برای کسب و کارها به ارمغان می‌آورند. این مزایا شامل مدیریت ساده فضای ذخیرهسازی، قرینه‌سازی دیسک‌ها، هزینه پایین در بلندمدت در ارتباط با مدیریت ذخیرهسازی، دسترسی به اطلاعات فوری و بی‌درنگ، توانایی راه‌اندازی یک شبکه مستقل که اجازه می‌دهد تا به ساده‌ترین شکل ظرفیت ذخیره سازی را افزایش داده و توانایی ذخیره صدها ترابایت داده با استفاده از هر تعداد دستگاه ذخیره سازی را انجام دهد. علاوه بر این، ذخیرهسازی متصل به شبکه NAS، مزایای افزوده دیگری مثل ذخیرهسازی و دسترسی به سیستم فایل مرکزی، پشتیبان‌گیری خودکار ابری محلی، راه‌اندازی و استفاده آسان، کاهش هزینه‌های سخت‌افزاری و قابلیت‌های صرفه‌جویی در فضا را دارد. در نهایت، پیاده‌سازی شبکه ذخیرهسازی، مزایای دیگری مثل پشتیبان‌گیری مطمئن‌تر، بهبود استفاده از فضای ذخیرهسازی، بازیابی ساده داده‌ها و مدیریت هوشمند و دقیق اطلاعات دسترسی کاربرپسند به فایل‌ها از هر دستگاه یا مکان و غیره را به ارمغان می‌آورد.
تفاوت شبکه SAN با مکانیزم‌های همچون NAS
شبکه‌های منطقه‌ای ذخیرهسازی SAN و دستگاه‌های ذخیرهسازی واحد NAS، دو رویکرد متفاوت برای مدیریت داده‌ها هستند. شبکه SAN یک شبکه اختصاصی و پرسرعت است که دسترسی به ذخیرهسازی سطح بلوک را فراهم می‌کند و به‌عنوان یک دیسک برای سیستم‌عامل‌های کلاینت نشان داده می‌شود. این شبکه برای مدیریت بارهای کاری ساختار یافته مانند پایگاه‌های داده استفاده می‌شود و از اتصال کانال فیبر برای انتقال داده‌ها استفاده می‌کند. در مقابل، NAS یک دستگاه ذخیرهسازی واحد است که فایل‌ها را از طریق اترنت ارائه می‌کند و هزینه پیاده‌سازی آن کمتر از SAN است و علاوه بر این، مکانیزم راه‌اندازی و پیاده‌سازی ساده‌تری دارد. شبکه SAN داده‌ها را در سطح بلوک ذخیره می‌کند، در حالی که NAS داده‌ها را بر مبنای مکانیزم ذخیرهسازی فایل محور نگه‌داری می‌کند. امروزه از پروتکل‌های مختلفی در ارتباط با شبکه‌های منطقه‌ای ذخیرهسازی استفاده می‌شود که از مهمترین آن‌ها باید به SCSI (رابط سیستم کوچک کامپیوتری)، SATA (فناوری الصاق پیشرفته سریالی) و غیره اشاره کرد. بزرگ‌ترین تفاوت بین NAS و SAN این است که دستگاه‌های NAS فضای ذخیرهسازی مشترک را به عنوان ولوم‌های نصب شده در شبکه ارائه می‌کنند و از پروتکل‌هایی مانند NFS و SMB/CIFS استفاده می‌کنند، در حالی که دیسک‌های متصل به SAN به‌عنوان درایوهای محلی برای کاربر ظاهر می‌شوند. SAN شبکه‌ای از چند دستگاه ذخیرهسازی است که گران‌تر و پیچیده‌تر است.
نحوه عملکرد شبکه SAN
مکانیزم عملکردی شبکه SAN
مکانیزم عملکردی SAN بر پایه توپولوژی شبکه فیبر نوری است که توسط سوئیچ‌های فیبر نوری مدیریت می‌شود. در این شبکه، دستگاه‌های ذخیرهسازی به صورت مستقیم به سوئیچ‌های فیبر نوری متصل می‌شوند و کاربران نیز با استفاده از کارت‌های فیبر نوری به شبکه متصل می‌شوند. سوئیچ‌های فیبر نوری در SAN، به عنوان مرکز مدیریت و کنترل شبکه عمل می‌کنند و این امر به کاربران اجازه می‌دهد تا به صورت ساده و مؤثر، دستگاه‌های ذخیرهسازی را مدیریت کنند. همچنین، در SAN هر دستگاه ذخیرهسازی به صورت مستقل و مستقیم به سوئیچ متصل می‌شود و این امر به کاربران اجازه می‌دهد تا به صورت سریع و بدون توقف، به داده‌های خود دسترسی پیدا کنند. با توجه به اینکه در SAN، دستگاه‌های ذخیرهسازی به صورت مستقل و مستقیم به سوئیچ متصل می‌شوند، این شبکه از قابلیت گسترش پذیری بسیار بالایی برخوردار است. به عنوان مثال، با اضافه کردن یک دستگاه ذخیرهسازی جدید به شبکه، به راحتی می‌توان ظرفیت ذخیرهسازی را افزایش داد و داده‌های جدید را به سرعت به شبکه اضافه کرد.
معایب شبکه SAN
اگر این سیستم دارای مزایای زیادی می‌باشد، قطعاً معایبی هم دارد که در بیشتر مواقع موجب انکار آن می‌شود. در ادامه سه مورد مهم از معایب آن را بیان خواهیم کرد:
1- هزینه‌های بیش از حد
اگر در تجهیزات سخت افزاری شبکه، کارایی بیشتری را انتظار دارید، باید هزینه‌های بیشتری را پرداخت کنید. SAN storage ها هزینه بیشتری نسبت به دستگاه‌های ذخیرهسازی دیگر بابت هر گیگابایت دارند. در این سیستم، دسترسی مستقیم به فایل یا دایرکتوری وجود ندارد زیرا فضای ذخیرهسازی در سطح بلوک قرار دارد و به عنوان درایوهای محلی برای سرورها نمایش داده می‌شوند.
2- اختلال در دسترسی اطلاعات
زمانیکه چندین هاست به همدیگر متصل هستند و همزمان بخواهند از یک بلوک اطلاعات دسترسی داشته باشند، امکان بروز نقص در دریافت اطلاعات وجود دارد.
3- عدم خواندن اطلاعات
اگر چند سرور یک بلوک خاص از اطلاعات را به طور مشترک استفاده کنند، امکان خواندن اطلاعاتی که سرور دیگر در حال نوشتن روی آن بلوک است را نخواهد داشت.
